Vietnam week 1

Hallo allemaal, 

Ik ben veilig aangekomen in Vietnam en zal de komende 3 maanden verblijven in een stad genaamd thai bihn. Hier ga ik Engelse les geven aan kinderen van 3 tot 15. Ik verblijf samen met de andere buitenlandse leraren in een huis, met hele grote kamers en airconditioning. We eten met z'n alle en gaan 1 keer per week uiteten. De leraren komen van over de hele wereld, Egypte, zuid Afrika, Londen, Frankrijk, Ierland en spanje. Tot nu toe heb ik vooral veel noedels, rijst en vlees op. Ook ben ik erachter gekomen dat Vietnamese heel veel bier drinken. 

Thai bihn is een stad in noord vietnam waar nauwelijks tot geen toeristen te vinden zijn en iedereen minstens 1 scooter heeft. Op die scooter vervoeren ze alles van kippen tot bloemen en scooters op scooters. Morgen begint mijn scooter rijles. 

Gedurende de week geef je les van maandag tot vrijdag zo'n 3 uur per dag. In het weekend ben je vrij en kun je met de andere vrijwilligers wat van Vietnam zien. Zo gaan we volgend weekend naar halong Bay en dit weekend naar het strand in de buurt. Vandaag, aka de tweede dag dat ik hier ben mag ik meteen les gaan geven aan basisschool kinderen. Maar eerst loop ik mee met Sophia en gaan we naar peuterspeelzaal Billgates; een super mooi en modern gebouw dat vorig jaar is opgeleverd. Hier doen ze een poging doen tot het leren van Engels aan kinderen van 2 of 3 jaar oud. Deze lessen duren 20 minuten en dan 5 klassen achter elkaar. Vooral veel liedjes zingen, zoals itsibitsi spider en walking walking natuurlijk met alle danspasjes. De les die ik later op de middag geef duurt  90 minuten en vind plaats op de locatie van de organisatie. De les gaat over eten, de woorden die ik ze moet leren: pizza, cookies, hotdog, rice, bread, en ice cream. In de over gebleven tijd, liedjes zingen en spelletjes spelen. De woorden leer je ze aan doormiddel van flashcards met plaatjes erop. De kinderen die ik vandaag les gaf waren 5 of 6.

Wat het weer betreft, erg warm en vochtig. September valt nog net in het regenseizoen hier. Op dit moment regent en onweert het heel hard. 

De mensen hier zijn heel gastvrij en zeggen altijd hello tegen je. Wij als buitenlanders zijn een soort toeristische attractie voor de locals. Maar het woord hello is dan ook het enige Engelse woord wat ze kennen. 

Ik zal minstens iedere week een verhaal schrijven en wat foto's toevoegen. Voor iedereen die het leuk vind is er een mail lijst waarvoor je je kan inschrijven zodat je ene melding krijgt als er een nieuw verhaal online staat. 

Kusjes Dagmar